تاثیر ورزش بر سلامت روان افراد نابینا در شهرستان همدان

هدف این پژوهش تأثیر فعالیت های ورزشی بر سلامت روان نابینایان شهر همدان بوده است. روش این پژوهش نیمه تجربی است و از طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل برای بررسی اثر متغیر مستقل (فعالیت های ورزشی) بر متغیر وابسته (سلامت روانی) استفاده شده است. در این پژوهش جامعه آماری عبارت است از کلیه افراد نابینای اداره بهزیستی شهر همدان که تعداد آن ها 1088 نفر می باشد که به تفکیک 605 نفر دختر و 483 نفر پسر می باشد. از جامعه نابینایان فوق با استفاده از فرمول کو کران تعداد 220 نفر (110 پسر و 110 دختر) به روش تصادفی ساده برای موضوع پژوهش انتخاب گردید، که در هر گروه 55 نفر در گروه آزمایش و 55 نفر نیز در گروه کنترل جای گرفتند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه سلامت روانی 28 سو الی (ghq-28) گلدبرگ بوده است. برای تعیین روایی ابزار اندازه گیری پرسشنامه در این پژوهش از روایی محتوایی استفاده شد و همچنین پایایی آن با استفاده از روش آلفای کرون باخ 88 %محاسبه شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها در بخش آمار توصیفی از میانگین و انحراف معیار، کمترین نمره، بیش ترین نمره و در بخش آمار استنباطی از آزمون t برای گروه های مستقل و آزمون نا پارامتری کلموگروف اسمیرنوف استفاده شده است و همچنین از نرم افزار spss برای تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان داد که بین فعالیت ورزشی و کاهش میزان افسردگی و علایم جسمانی رابطه معنی داری وجود دارد از طرفی نشان داد که فعالیت های ورزشی بر نشانگان اضطراب و بی خوابی و کارکرد اجتماعی تاثیر دارد ولی از نظر آماری معنادار نیست.